این روز ها انگار دلتنگی عادت همه شده . هر چه نزدیک تر می شود ، بی قرار تر می شوی . محرّم را می گویم ... انگار کسی صدایت می زند . نمی دانم تو هم صدایش را شنیده ای یا نه ؟ اما اگر عطش داری ، اگر تشنه ی محرّمی ، بدان صدایت کرده اند ... اگر چیزی از انتهای وجودت بی قرارت کرده ، بدان صدایت کرده اند ... اگر حسینیه ی قلبت آتش گرفته ، شک نکن که صدایت کرده اند ... بیا و قلبت را به او بسپار تا عاشقش کند . این معجزه ی محرّم است ...
می خواهیم حسینی بودن را تمرین کنیم . می خواهیم قبل از آمدنش حسینی شویم . می خواهیم کوچه پس کوچه های زندگی مجازی مان هم بوی محرّم بگیرد . اینجا حسینیه است ... حسینیه ای به عشق او ... بیا به عشق مولایمان بنویسیم . چیزی به محرّم نمانده ... بنویسیم تا قبل از آمدنش عطر محرّم فضا را پر کند . بیا از همین حالا حسینی بودن را تمرین کنیم ...